Συνεργασία μεταξύ της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής και του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών
Το Παυλοπέτρι βρίσκεται απέναντι από την Ελαφόνησο, στην περιοχή Βιγκλαφίων Νεάπολης Βοιών. Η έρευνα ξεκίνησε το 1967 από την Εφορεία Πελοποννήσου και τη Βρετανική Σχολή.

H έρευνα της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων επικεντρώθηκε τα τελευταία χρόνια στην ψηφιακή αποτύπωση της θέσης του οικισμού και των ταφικών καταλοίπων. Αποτυπώθηκαν επίσης κτιριακά συγκροτήματα, τα οποία είχαν σχεδιαστεί το 1968. Από την έρευνα αποκαλύφθηκαν και αποτυπώθηκαν νέα κτηριακά συγκροτήματα στο βόρειο και νότιο τμήμα του οικισμού σε έκταση μεγαλύτερη των 9.000 μ², νέα ταφικά σύνολα και τμήμα αμμολιθικού σχηματισμού (beach rock).

Από την ανέλκυση και καταγραφή του οστράκων διαπιστώθηκε ότι η περιοχή κατοικήθηκε από την Ύστερη Νεολιθική Περίοδο και καθ’ όλη τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού. Επίσης, περισυλλέχθηκε κεραμική της Γεωμετρικής, Κλασσικής, Ελληνιστικής και Βυζαντινής Εποχής. Επιπροσθέτως, έγινε προσπάθεια προκειμένου να προσδιοριστούν οι θέσεις καθώς επίσης και να ανασυσταθεί ο τρόπος και ο χρόνος της βύθισης της περιοχής αλλά και της αρχαίας ακτογραμμής.

Η έρευνα στο Παυλοπέτρι είχε ως αποτέλεσμα την ολοκλήρωση της γνώσης της έκτασης αυτού του σημαντικού βυθισμένου οικισμού, που μέχρι τώρα παρέμενε άγνωστος.